banner
Klik hier voor een selectie van blogs uit 2011.


2012

De laatste dagen van het jaar breng ik in Basel door. Elke dag ga ik goed uit eten, drink wijnen en champagne, breng een half uur in de fitnessruimte van het hotel door, en denk na over hoe 2011 heeft kunnen mislukken.
   2012 is het laatste jaar van de mensheid. Volgens de Maya’s althans. De wereld houdt op 21 december 2012 op te bestaan. Het is natuurlijk onzin. Maar waarom 2012 niet leven alsof het het laatste jaar is, de laatste mogelijkheid om doelen te bereiken?

31 december 2011, Steven Verhelst
Papier

papierscheppen

Wat is er voor een schrijver belangrijker dan papier en boeken?
   In de Basler Papiermühle, een museum voor papier, schrift en boekdrukkunst, wordt nog handgeschept papier gemaakt. De molen stampt lompen en andere natuurlijke vezels met water fijn tot een dunne pulp dat vervolgens handmatig op een zeef wordt geschept, waardoor na uitlekken en drogen papier ontstaat.
   Op de tweede verdieping was iemand letters aan het gieten uit een mengsel van lood, tin en antimoon. Zo ging dat vroeger. Letters gieten, zetten, daarna drukken op papier.
   De boekdrukkunst is van onschatbare waarde geweest voor de verspreiding van wetenschap en literatuur. Tegenwoordig wordt steeds meer digitaal gelezen. Digitale krant. Online wetenschappelijke artikelen. Boeken op de Kindle. Straks is de enige plek waar we nog papier tegenkomen het museum en het toilet.

30 december 2011, Steven Verhelst
Roer

Ik ging naar Basel om in de dagen voor de jaarwisseling mijn zonden van het afgelopen jaar te overdenken. Vanaf Ulm Hauptbahnhof dacht ik een intercity te hebben, maar het was een regionale trein richting badische Basel, die elke tien minuten een stop maakte.
   Naast mij zat Christoph, een trockene Alkoholiker, een droogstaande alcoholist, en tegenover mij Boris, die juist een tas vol bier bij zich had. "Mijn ex-vrouw was ook alcoholist," zei Christoph. Vroeger ging hij wel eens uit stelen bij de supermarkt, bekende hij. Eén blik in zijn linkerzak en ééntje in zijn rechter. "Dat gaat goed, totdat je gesnapt wordt."
   Nu leeft hij onder toezicht en krijgt 94 euro zakgeld per maand. "Nog een half jaar," zei hij, "dan zit mijn voorwaardelijke straf erop. Ik heb volgende week een sollicitatiegesprek. Ik heb een stijgende lijn te pakken."
   Of ik een stijgende lijn te pakken heb, weet ik niet. Ik geloof het niet.
   Maarten 't Hart schreef Het roer kan nog zesmaal om. Misschien moest ik in 2012 het roer eens flink omgooien.

29 december 2011, Steven Verhelst
Vuurwerkverbod

Een paar jaar geleden werd er al een burgerinitiatief georganiseerd om een vuurwerkverbod onder de aandacht van de Tweede Kamer te brengen. Nu heeft de Partij voor de Dieren kamervragen gesteld over een mogelijk vuurwerk verbod.
   Explosieven met zware metalen - stoffen die eigenlijk in een laboratorium thuishoren en bij het chemisch afval gedeponeerd zouden moeten worden - worden nu door minderjarigen en bezopen halvegaren gehanteerd. Onverantwoord; dat zeg ik al jaren. Beter geven ze hun geld uit aan een goed boek en gaan thuis bij de haard zitten lezen.

28 december 2011, Steven Verhelst
Nooit meer rugpijn

rugpijn

In het Schiedams Jenevermuseum was een tentoonstelling over de Hollandse jeneverexport. Een oude reclame voor Wolfe's jenever uit Schiedam trok bijzonder mijn aandacht. Nooit meer rugpijn met een dagelijks glas jenever. Ik heb zelden rugpijn; en nu weet ik eindelijk waarom.

26 december 2011, Steven Verhelst

Cocon

Tijdens de kerstdagen verruil ik mijn slaapkamer met Queen-size bed voor mijn oude kinderkamer in Vlaardingen; ik slaap in een smal bed, strak ingestopt. Zo voelt het dus om in een cocon te zitten, dacht ik, toen ik insliep. Maar ik onderging geen metamorfose en werd gewoon als mezelf wakker.

23 december 2011, Steven Verhelst

Ruimtereis

aarde

Vandaag gaat astronaut André Kuipers weer de ruimte in. Of ik zelf ooit de ruimte in ga, is zeer twijfelachtig. Ik ben (bio)chemicus. Maar ook biochemische experimenten onder gewichtsloosheid zijn interessant om uit te voeren.
   Toen ik als achtjarige over het zonnestelsel, het heelal en de ruimtevaart las, wilde ik niets liever dan astronaut worden. Misschien wilde ik toen al weg van de aarde, weg van deze wereld, en vanuit mijn ruimteschip door een patrijspoort kijken om die mooie, blauwe en verschrikkelijke knikker door het donker te zien zweven.

21 december 2011, Steven Verhelst

Giftige wijn

Gluhwein

Overal op de kerstmarkten in Duitsland walmen de zoete Glühweindampen je toe. Zelfs op mijn werk ontkwam ik er niet aan; daar brouwden ze ook een pan vol.
   In de supermarkt zag ik flessen Glühwein die goedkoper waren dan flessen vruchtensap. In feite gaat het om niets meer dan de slechtste kwaliteit rode wijn aangelengd met sap van mandarijnen of andere vruchten. God beware dat het appel-bessen zou zijn.
   Als ik langs de kerstmarkt fiets, probeer ik zo weinig mogelijk van de dampen in te ademen en neurie een nummer van De Raggende Manne. Ik weet het nog goed, je beloofde rozen. Je gaf me brandnetels. Mijn bek doet pijn van al die wijn, je gaf me giftige wijn.

20 december 2011, Steven Verhelst

Schoonheid

Op het Bayerische Staatsministerium für Wissenschaft, Forschung und Kunst werd dit jaar voor het eerst een Kerstlezing gegeven. De spreker behandelde de vraag: kan men schoonheid meten?
   Er kwam geen antwoord op de vraag. De spreker stelde alleen andere vragen. Wat is mooi? Wat is de relatie tussen persoonlijkheid en esthetiek?
   Een persoonlijkheid verandert volgens mij niet veel gedurende een leven, maar esthetiek en smaak wel. Vroeger kon ik me niet voorstellen dat mensen naar heavy metal luisterden. Of dat mensen geëmotioneerd konden raken door het proeven van een glas wijn. Nu zet ik Slipknot of Dimmu Borgir op tijdens het ontbijt. En kan ik in vervoering raken van een goede cabernet of pinot noir. Het heeft ook met complexiteit te maken. Complexe kunstvormen en smaken hebben een bepaalde ervarenheid van de ontvanger nodig. Maar goed, veel verder kwam de discussie niet. Ik ging naar huis en dronk een kopje chinese thee.

19 december 2011, Steven Verhelst

's Werelds beste bier

vitus

Bij de verkiezingen voor het beste bier is Weihenstephaner Vitus Weizenbock als 's werelds beste bier uitverkozen. Een witbier met 7,7 % alcohol, en volgens de jury smaakpalet van bananen, kruidnagel en gegist fruit. Bloemig en fruitig met pittige smaken.
   De brouwerij bevindt zich een paar minuten lopen van mijn werk, en het bier is overal in München en omgeving, maar ook ver daarbuiten, te verkrijgen. Ik kocht een paar flesjes Vitus.  En ja, het is een lekker bier. Ik ben een wijndrinker, maar sommige bieren doen niet onder voor de complexiteit die in wijnen te vinden is. Dus ik neem nog maar een flesje.

17 december 2011, Steven Verhelst

Hitch

Hitchens

Gisteren overleed criticus-journalist-schrijver-levensgenieter Christopher Hitchens. Kanker. Zo krijgt de dood ons er op een of andere manier allemaal onder.
   Al ruim drie jaar hangt er een citaat van Christopher Hitchens op de deur van mijn werkkamer. What can be asserted without evidence, can also be dismissed without evidence. Hitch is dood. Maar het citaat hangt er nog.

16 december 2011, Steven Verhelst

Roest

oxygen absorber

Soms vind je ze wel eens in een schoenendoos of een zak van een colbert: een klein pakketje met silicagel. Ze zitten er in om vocht te absorberen.
   In een blikje borrelnoten met wasabi-smaak vond ik een pakketje waarop 'oxygen-absorber' stond. Zoiets had ik nog nooit gezien. Het pakketje vangt zuurstof weg. Maar hoe?
   Binnenin vond ik ijzerpoeder, waarvan een klein deel al tot roest geoxideerd was. Een simpele chemische reactie. Maar ik bleef denken: hoe zouden die borrelnoten gesmaakt hebben als ze wel aan zuurstof waren blootgesteld tijdens transport en opslag?

14 december 2011, Steven Verhelst

Boerenkool met worst

Van alle Nederlandse winterkost vind ik stamppotten wel het verschrikkelijkst. Fantasieloze maaltijden waarbij elke lauwwarme hap van het volgekwakte bord hetzelfde smaakt. Een dieptepunt in de Nederlandse keuken. Het doorelkaar prakken van een maaltijd tot een vormeloze massa is een belediging voor de ingrediënten.
   De PVV heeft desondanks voorgesteld om boerenkool met worst te laten serveren op de Nationale Naturalisatiedag, aanstaande donderdag. Wat is de gedachte achter het voorstel? Misschien dat de toekomstige Nederlanders na het proeven van dit prakje denken: 'Nee, ik weiger het Nederlandse paspoort.'

12 december 2011, Steven Verhelst

Geen interesse

laarzen

Er stonden twee laarzen op straat. Van de eigenaar was geen spoor te bekennen. Misschien was hij ontvoerd door aliens. Plotseling omhooggeflitst naar hun ruimteschip. Zijn laarzen mochten niet mee, want buitenaardse wezens zijn niet in laarzen geïnteresseerd.

11 december 2011, Steven Verhelst

Magie der Weihnacht

Hans Klok

Hans Klok kwam in München met zijn show Magie der Weihnacht. De snelste magiër ter wereld. Het ene moment lag hij onder een blauw laken op een bed, en een kwart seconde later was hij verdwenen en lag er een slanke vrouw.
   Waarom gebeurt dat bij mij niet? Wie tovert mijn blonde engel tevoorschijn?

9 december 2011, Steven Verhelst

mein kampfVlaggetjesdag

In het Münchner Stadtmuseum staat een exemplaar van Hitlers Mein Kampf tentoongesteld. Tja, erg veel is er aan de buitenkant niet aan te zien. Aan de binnenkant ook niet, heb ik me laten vertellen. Het is breedsprakig, in oude, Duitse bewoordingen geschreven.
   In Nederland is verkoop van het boek trouwens verboden, maar op internet is het gewoon te downloaden, zelfs in Nederlandse vertaling. Na drie bladzijden verveelde het me al en sloeg ik het document op mijn harde schijf op.
   Misschien is er bij een of andere veiligheidsdienst nu een vlaggetje achter mijn naam gezet. Maar mijn naam had waarschijnlijk al een vlaggetje na het downloaden van het manifest van Anders Breivik, de DOOM-levels van de Columbine Highschool schutters en de gebruiksaanwijzing van een TEC-9 semi-automatisch wapen. Vlaggetjes zijn vrolijk. Een extra vlaggetje in de decembermaand kan geen kwaad.

8 december 2011, Steven Verhelst

Indische kwakzalverij

ayurveda

In kasten en onder bedden van hotelkamers vind je nog wel eens wat. Vergeten boeken, gedragen slipjes, brieven die nooit op de post gedaan zijn.
   In Imperial Palace in Las Vegas vond ik ruim een maand geleden een doosje met visitekaartjes achter het bed. Van de directeur van Ayurved Industries.
   Ayurveda is een hindoestaanse gezondheidsleer die gebruik maakt van kruiden en een balans tussen geest en lichaam. 20% van de Ayurvedische medicijnen schijnt toxische hoeveelheden zware metalen te bevatten. Allerminst gezond. De website die op het visitekaartje stond, beweert diabetes te genezen met natuurlijke middelen. Maar alle links zijn inactief.
   Wat deed de directeur van dit bedrijf trouwens in een Casino-Hotel in Las Vegas? Een conferentie over alternatieve geneeswijzen bijwonen? Het geld van de aandeelhouders erdoorheen jagen? Of was hij tot de conclusie gekomen dat hij op het verkeerde spoor zat, had hij zijn visitekaartjes weggesmeten en was hij het hotel uitgelopen op weg naar een nieuwe toekomst?

7 december 2011, Steven Verhelst

Huishoudelijk afval - 2 

Soms vinden ze iemand na drie maanden dood in huis. Oude bejaarde mannen, gevallen op de keukenvloer of overleden in hun fauteuil, de zitting verkleurd van het bedorven sap dat uit het lichaam is komen lopen.
   De buren zeggen altijd: 'Hij kwam nauwelijks buiten.' of: 'Aan zijn brievenbus konden we het niet zien. Hij kreeg nauwelijks post. Hij had er zo'n NEE, NEE sticker op.' of: 'Het rook wel eens vaker eigenaardig in het trappenhuis.'
   Misschien word ik over zestig jaar, als laatste overlevende van mijn tak in de familie, zo gevonden. Plotseling overleden tijdens het planten water geven. Mijn huisraad wordt door vrijwilligers nog uitgezocht voor een bazaar. Maar papieren boeken bestaan dan niet meer, en niemand heeft meer een CD-speler. In de keuken vinden ze een paar onaangebroken flessen wijn, een bodem cognac, een pak hagelslag en een met schimmel overgroeide fruitschaal. Alles, behalve de wijn, wordt in kartonnen dozen langs de straat gezet, waar een fijne regen de spullen langzaam nat miezert.

6 december 2011, Steven Verhelst

Huishoudelijk afval

Ik vond een oude scriptie biologie uit 6VWO, over huishoudelijk afval. Het was nog getypt op een ouderwetse typmachine.
   In Californië vind ik de recyling van materialen goed geregeld: papier, karton, glas en plastic kan allemaal in dezelfde bak gesmeten worden. In een fabriek worden de materialen vervolgens op ingenieuze wijze van elkaar gescheiden en gebruikt om nieuw papier, glas en plastic te maken.
   In Duitsland zijn er ontelbare afvalstromen: papier en karton, gft-afval, wit glas, groen glas, bruin glas, verpakkingsmateriaal (melkpakken, yoghurtbekertjes, blisters), restafval, en natuurlijk klein chemisch afval zoals batterijen. Met zo veel verschillende pedaalemmers blijft er geen ruimte in de keuken meer over om te koken. Wat de productie van huishoudelijk afval nog meer terugdringt.
   De typmachine waarop ik mijn scriptie destijds schreef, staat nog steeds ergens in een kast bij mijn ouders. Ik vraag me af wanneer deze tussen het huishoudelijk afval verdwijnt.

5 december 2011, Steven Verhelst

Decemberdroefheid

egel

Van alle maanden is december wel de verschrikkelijkste. Vanaf wereld-AIDS-dag op 1 december gaat het langzaam bergafwaarts richting Kerst en oudejaarsavond. Misschien kan alleen het lezen van De Avonden van Gerard Reve troost brengen. Was ik maar een vleermuis of een egel, dan ging ik vandaag met winterslaap en werd ik pas wakker in 2012.

2 december 2011, Steven Verhelst

AIDS

1HXB

HIV protease in complex met saquinavir

Het is ruim dertig jaar geleden dat AIDS voor het eerst werd gerapporteerd. Het wordt veroorzaakt door het humaan immunodeficientie virus (HIV); al wordt dat door een enkeling nog ontkend.
   Dankzij de wetenschap zijn er talloze medicijnen ontwikkeld; mede doordat het een ziekte is die niet alleen in Afrika, maar ook in het Westen om zich heen greep. Eén klasse medicijnen zijn de HIV protease inhibitoren. Ze genezen de ziekte niet, ze vertragen de replicatie van het virus, zodat patiënten na infectie nog tien, twintig jaar kunnen leven. Maar voorkomen is natuurlijk beter dan genezen. Toch zijn er mensen - bugchasers - die zich opzettelijk laten infecteren met HIV.
   Het lichaam is gedoemd ten onder te gaan - ooit. Maar dat lukt ook wel zonder HIV.

1 december 2011, Steven Verhelst

Archief 2011


Boarded up


December 2011

November 2011

Oktober 2011

September 2011

Augustus 2011

Juli 2011

Juni 2011

Mei 2011

April 2011

Maart 2011

Februari 2011

Januari 2011



Archief 2010

Archief 2009

Archief 2008

Archief 2007


www.stevenverhelst.nl


Want zelfs de raarste wereld dient beschreven te worden