Oktoberfest - langzaam anders
Als er iets traditioneel is, dan is het wel het Oktoberfest. Je weet
wel, het drink- en brasfestijn in München, waar door mannen in
Lederhosen en vrouwen in Dirndls jaarlijks miljoenen liters bier
achterover worden geslagen.
Toen ik nog in de buurt van München woonde, ging ik
elk jaar wel een keertje naar Oktoberfest. Voor het eerst was dat in
2008, toen ik aan het eind van de dag niet meer wist wat links en
rechts was, en iemand mij voor de zekerheid even naar het juiste
metrostation bracht.
Al in 2010 of 201 vond ik het te commercieel worden. En
de prijzen voor een liter bier lagen toen nog onder de tien euro.
Nu betaal je voor een Maß bier in de Schottenhameltent van
Spatenbräu 14,50 euro...
Toch is er ook langzaam verandering op het traditionele Oktoberfest, zo berichtte de
NOS.
Meer vegetarische gerechten, meer biovlees en regionale producten. En
ook sommige karikaturen op kermisattracties die racistisch of
seksistisch ge-interpreteerd kunnen worden, zijn verdwenen.
Het is natuurlijk een goede stap, maar desondanks zul je
mij niet snel meer op het Oktoberfest zien. Ik drink thuis wel een
biertje.
20 september
2023,
Steven Verhelst
Parcours
Op de Vlaamse televisie was een documentaire over de tijd tussen het
begin van cotona en het WK wielrennen 2021, dat in Vlaanderen
plaatsvond. Het ging specifiek over de stad Leuven, waar het WK
plaatsvond, en waar ik woon.
Sommige maatregelen kon ik me nauwelijks meer herinneren.
De grootte van de 'sociale bubbel', dat we eerst wel afstand moesten
houden, maar geen mondmasker dragen, dat mensen wel buiten in een park
mochten wandelen, maar niet op bankjes mochten zitten, en wanneer werd
de avondklok ook alweer ingevoerd?
De horeca, de kappers en andere contactberoepen hebben een
enorme dreun gehad, en door de opvolgende energiecrisis is het er niet
makkelijker op geworden.
Gelukkig kon het WK wielrennen in september 2021. Voor het
eerst in jaren was de stad weer gevuld met enorme mensenmassa's. Ik
hoorde getallen van een half miljoen mensen die zijn komen kijken. Het
WK werd in de documentaire, die de toepasselijke naam 'parcours' had,
gepresenteerd als een soort bevrijdingsfeest: de coronavaccins waren
gezet, de maatregelen waren voorbij, het leven ging weer naar normaal.
En ja, we zijn weer naar normaal gegaan. Ik geef weer
handen, als ik iemand tegenkom. Ik ga weer op vakantie. Ik trek geen
mondmasker meer aan in de winkel en op de trein. Alleen naar de kapper ga ik niet meer. Maar dat ging ik voor corona ook niet.
15 september
2023,
Steven Verhelst
Vallen en opstaan
Doordat ik in de gehele maand augustus schreef over mijn
vakantie-ervaringen tijdens de maand juli, heb ik geen tijd gehad om te
schrijven over het WK atletiek. Nederland deed het goed, met twee
gouden, een zilveren en twee bronzen medailles. Daarnaast waren er ook
twee valpartijen, vroeg in het toernooi, tijdens de finale 10.000 meter
voor vrouwen en de 4x100m gemengd. Zowel Sifan Hassan als Femke Bol
vielen in medaillepositie - misschien zelfs goud - voordat zij de
finish konden bereiken.
Je kracht ligt niet in wat je doet als je wint, maar in
hoe je reageert wanneer je verliest. Hassan en Bol deden dat uitstekend
en lieten zich niet van de wijs brengen, maar wonnen elk nog twee
medailles.
Laat dat een inspiratie zijn.
Iedereen is een loser - zoveel is zeker. Je moet er alleen mee leren omgaan.
12 september
2023,
Steven Verhelst
Het laatste avondmaal
Ik zat in de trein vanuit Dortmund naar Leuven. Ik was voor de laatste
keer op bezoek geweest bij het instituut waar ik een nevenaanstelling
heb, want ik heb besloten die aanstelling stop te zetten.
Dit was de laatste terugreis.
Of moest ik zeggen: het laatste avondmaal?
Als je in Duitsland bent, doe als de Duitsers. En wat is er Duitser dan een bier en een brezel?
Op het Hauptbahnhof van Keulen dronk ik nog een glas Kölsch en at een broodje metworst erbij.
Nu alleen nog een Curryworst, dacht ik. Dan is mijn Duitse ervaring compleet.
8 september
2023,
Steven Verhelst
The Rolling Stones
The Rolling Stones komen met een nieuw album, werd deze week aangekondigd.
Ik hou wel van de muziek van de Stones.
Als ik een nummer van de Stones hoor (Gimme shelter, Brown
sugar, Paint it back, Satisfaction, ...), moet ik denken zowel aan
Boudewijn Büch denken als aan Hank Moody (de hoofdpersoon van de
televisieserie Californication). Het geeft me een energiek als ook
een melancholiek gevoel.
Misschien is de drang om te creëren niet verbazend,
gezien dat Mick Jagger op 73-jarige leeftijd nog vader werd.
Hoe houden de bandleden het vol? vroeg ik me af. Wat zal
ik doen als ik 80 ben? Ook een CD opnemen? Of eindelijk een boek
schrijven?
7 september
2023,
Steven Verhelst
Barbie botox
Al een paar mensen die ik ken, zijn naar de Barbie film geweest.
Ik ga er niet heen. Ik blijf liever thuis op de bank zitten, kijken naar alweer
The Big Lebowski, of naar het journaal om me te verbazen over de wereld.
In de krant las ik over Barbie botox - een behandeling
waarbij de spieren in de schouders worden verslapt zodat het lijkt
alsof je een langere nek hebt, net zoals Barbie. Het is misschien niet
eens een bijprodukt van de film, want mensen zullen altijd merkwaardige
dingen blijven doen. Om uniek te zijn? Of om juist ergens bij te horen?
6 september
2023,
Steven Verhelst
Bedevaartstocht op de fiets
Het leek een beetje op een bedevaartstocht: ik
sprong op mijn Specialized hybride fiets en racete ermee door het
Vlaams-Brabantse landschap, langs weilanden met koeien, langs
maisvelden, langs boomgaarden met appels en peren, met als doel het
geboortehuis van de Kannibaal, Eddy Merckx..
Het einde van de zomervakantie is eindelijk aangebroken. Hoera!
De schoolvakanties in België duren twee maanden: de
gehele maanden juli en augustus. Hoe organiseer je dat als ouder? Veel
kinderopvang regelen, veel thuis werken.
Nu vangt de regelmaat van naar school halen en brengen
weer aan, en hopelijk is dat goed voor zowel ouders als kinderen.
