Trainen bij het ochtendgloren
Om te trainen voor de halve marathon ga ik een paar keer per week
tussen half zes en kwart voor zes de deur al uit. Het is nog donker,
maar niet lang erna begint de lucht lichter te kleuren. De wereld
verandert van zwart naar donkergrijs, en nog later op mijn ronde naar
lichtgrijs. Hier en daar gaat het licht achter een raam aan. Ik kom een
enkele fietser tegen. En nog een. Ik hoor een eekhoorn wroeten in de
berm, op zoek naar een verstopte noot. En in elke boom langs de weg
piept een vogel, alsof ze me willen aanmoedigen om de eindstreep bij
mijn huis te halen.
19 maart 2024,
Steven Verhelst
Andrei Kivilev & de fietshelm
In mijn wielerscheurkalender las ik dat Andrei Kivilev vandaag 20
jaar geleden overleed, na een val en een schedelfractuur de dag ervoor,
tijdens een etappe in Parijs-Nice. Niet veel later volgde de
helmplicht. Ruim tien jaar eerder waren er al plannen geweest voor het
verplicht dragen van een helm, maar die werden door een staking van de
renners in de Tour de France, onder leiding van onder andere Laurent
Fignon, wiens lange haren altijd wapperden in de wind, de kop ingedrukt.
Nu is de helm niet meer weg te denken uit het wielrennen.
En ook op straat zie je steeds meer mensen met een fietshelm. Terecht
natuurlijk, want wij zijn ons brein - maar dat is een ander verhaal.
Terug naar de koers en de helm. Nu komen er steeds meer
futuristische helmen om nog meer windweerstand weg te nemen, en gaat
men waarschijnlijk weer regels maken. Dit keer
tegen de (vorm van de) helm.
13 maart 2024,
Steven Verhelst
Tevredenheid, spierpijn en Bart Veldkamp
Gisteren liep ik mijn eerste 10 km loop van dit jaar - bij Regio Atletiek Mechelen.
Het was een graad of tien, bewolkt, droog en eigenlijk prima loopweer.
Zou ik als een Bart Veldkamp van start gaan? In elke
wedstrijd die hij reed, leek hij wel weg te gaan op het schema van het
wereldrecord. Of in elk geval zijn persoonlijk record.
Het wereldrecord zat er voor mij niet in, maar misschien wel een persoonlijk record.
De eerste twee kilometer gingen super makkelijk, en zat ik al tien, vijftien seconden voor op schema.
Ik nam bewust wat gas terug om niet in te storten, maar
bleef goed tempo lopen. De laatste kilometer perste ik er nog alles
uit. Sneller ging niet met dit lichaam.
Uiteindelijk was ik 5 seconden sneller dan mijn beste tijd tot nu toe.
Die avond overheerste de tevredenheid, en de spierpijn.
11 maart 2024,
Steven Verhelst
Wonder of wonderkind
De afgelopen dagen vond het WK sprint plaats, en vandaag en morgen is
het tijd voor het WK allround. Op de schaats natuurlijk. Beide in
Inzell.
Het wonderkind op de sprint, Jordan Stolz, had zich tegen
de verwachtingen in afgezegd voor de WK sprint, en zich ingeschreven
voor de WK allround.
Vandaag heb ik met verbazing zitten kijken. Na dag 1 staat
Stolz flink voor op Patrick Roest - vooraf de grootste favoriet voor de
titel. Op de 1500 meter moet Roest al ruim 3 seconden goed maken,
terwijl hij waarschijnlijk juist tijd zal verliezen. Dan zal er op de
10 kilometer een wonder moeten gebeuren.
Een wonder of een wonderkind - daar zal het om draaien.
9 maart 2024,
Steven Verhelst
Kokos en Flamingo
In ons bad staat een fles doucheschuim met kokosgeur.
Als ik douche en ik doe mijn ogen dicht, lijkt het alsof
ik weer in Flamingo hotel & casino, het oudste op de legendarische
Strip in Las Vegas. Daar ruikt het in de speelruimtes altijd licht naar
kokos, en niet omdat er te vaak pinacoladas of Bahama-mamas op de grond
zijn gemorst. Het zit in hun luchtverfrisser - waarschijnlijk om de
zweet en alcoholgeur van de gokkers te verdrijven.
3 maart 2024,
Steven Verhelst
7 jaar vader
Vandaag ben ik precies zeven jaar vader.
Zeven.
Vanochtend at ik eenhoorntaart als ontbijt, en dacht ik aan mijn leven als zevenjarige.
Wat weet ik nog van toen ik zeven jaar was?
Dat er pannenkoeken waren op mijn verjaardag. Dat ik niet
goed naar de bodem van het zwembad kon duiken. Dat ik een pistool met
pingpongballen wilde kopen, tijdens onze vakantie in Zuid-Frankrijk.
Dat ik, toen ik een ijsje mocht kopen, de namen van de Franse smaken
door elkaar haalde, en geen
fraise kreeg, maar
vanille.
1 maart 2024,
Steven Verhelst
Extra
Vandaag was een extra dag om plezier te hebben zonder dat je daar ouder van wordt.
Het is natuurlijk ook een dag die je extra moet werken zonder dat je daar meer maandsalaris voor krijgt.
Misschien is dat het verschil tussen de optimist en de pessimist.
29 februari 2024,
Steven Verhelst
Start en finish
Vandaag is met de Omloop Het Nieuwsblad het officiële begin van
het wielerseizoen. Morgen vindt met de Internationale Sluitingsprijs in
Oostmalle ook de afsluiting van het cyclocrossseizoen plaats. Een
wisselen van de wacht. De modder wordt ingeruild voor het asfalt. De
bemodderde gezichten maken plaats voor trekkende grimassen, juichende
armen, vermoeide blikken, heroïsche bergbeklimmingen en
splijtende demarages op kasseistroken.
24 februari 2024,
Steven Verhelst
Stoppen
Schaatsster Irene Schouten, die afgelopen weekend op het WK afstanden
in Calgary 3 gouden medailles won, kondigde gisteren aan met topsport
te stoppen.
Trainers, collega's, schaatskenners - iedereen was
verbaasd. Maar ze wil gewoon iets anders gaan doen; de hectiek van de
topsport achter zich laten. En geef haar eens ongelijk.
Om aan de top te staan heb je discipline nodig. Leuke
dingen opgeven, trainen, alles voor dat ene moment van winnen. Dat
gevoel maakt de lijdensweg waard. Voor sommigen althans.
Voor Schouten is het afgelopen, maar ze blijft voor altijd
drievoudig Olympisch kampioen, negenvoudig wereldkampioen en
viijfvoudig Europees kampioen.
20 februari 2024,
Steven Verhelst
Krokus of pasen?
Afgelopen week was het .in België krokusvakantie. Door sommigen ook wel carnavalsvakantie genoemd.
In sommige tuinen en parken heb ik al narcissen zien
bloeien. Osterglocken worden die in Duitsland wel genoemd. Rond de
paasdagen zouden die moeten verschijnen.
De eerste muggen heb ik ook al gezien. Wie weet zijn er volgende week al asperges?
16 februari 2024,
Steven Verhelst
Explosies
Gisteren was er alweer een explosie in Nederland - na Rotterdam vorige week, nu in
Herveld in Gelderland, waarschijnlijk van een illegaal lab dat methamphetamine produceerde.
Het probleem met chemisch afval van drugslabs komt al regelmatig in het nieuws; daar komen nu explosies bij.
Wat veroorzaakt die explosies? Veel brandbare, organische
oplosmiddelen worden er gebruikt bij de productie van methamphetamine,
in combinatie met een gevaarlijke reactie met bijvoorbeeld jood en
hypofosforzuur. Daarbij kan het brandbare fosfinegas ontstaan, wat in
een kettingreactie mogelijk een explosie veroorzaakt met de organische
oplosmiddelen.
Wat voor chemici zijn het, die methamfetamine maken?
En onder welke omstandigheden? Zonder goed werkende zuurkast,
veiligheidbril en witte jas is geen enkele chemische reactie aan te
raden.
13 februari 2024,
Steven Verhelst
Tijdloze actualiteit
In de bibliotheek van Leuven zag ik bij de jeugdboeken Thea Beckman's
Kinderen van moeder aarde
staan. Ruim vijfendertig jaar geleden had ik die voor het laatst
gelezen, en ik besloot het boek uit te lenen, gewoon voor mijn plezier.
Het boek gaat over een wereld na een enorme oorlog,
waardoor het grootste deel van de mensheid is gestorven en het klimaat
is veranderd. Groenland is veranderd in een paradijselijke wereld die
geregeerd wordt door vrouwen. Maar op een dag komt er een schip van een
ander continent aan die het land wil veroveren.
Veel van de thema's in het boek - oorlog,
milieuvervuiling, sociale problemen - zijn nog steeds actueel. Dat is
literatuur: nieuws dat nieuws blijft.
8 februari 2024,
Steven Verhelst
Suikervrij
Om iets aan gewicht kwijt te raken, ben ik niet alleen tijdelijk
gestopt met het drinken van alcohol. Ik eet ook niets meer waar
toegevoegde suikers in zitten. Geen jam, geen chocolade, geen koekjes,
geen snoepjes, geen mueslirepen, zelfs geen vleeswaren, want zelfs in
kipfilet zit toegevoegd suiker: bruine streepjes van caramel om de
illusie te geven dat het gegrild is.
Waar voedsel wordt geproduceerd, wordt de boel in de meeste gevallen bedonderd.
Het best gril je je eigen kip, of word je vegetariër.
5 februari 2024,
Steven Verhelst
Dry January
Net als vorig jaar heb ik meegedaan aan 'dry January' - een maand geen
alcohol drinken. En ik doe er nog een schepje bovenop: in februari is
het in België Tournee Minerale. Ook een maand geen alcohol
drinken. Daarna heb ik me voorgenomen om zelfs in maart en april niets
te drinken, totdat ik de halve marathon gelopen heb, die ik mij
voorgenomen heb te lopen in de eerste week van mei. Het liefst in een
nieuw persoonlijk record.
1 februari 2024,
Steven Verhelst