De nacht van 30 april op 1 mei is Walpurgisnacht - dan komen heksen, tovenaars, satanisten bijeen. Dat zeggen ze tenminste. Ik bleef gewoon binnen. In Duitsland worden veel "Tanz in den Mai" feesten gehouden. Want ook volgens de folklore werd er op deze nacht gedanst. De Germanen geloofden dat Wodan en Freya op deze nacht de winterdemonen verdreven.
   Black Sabbath schreef ooit het nummer Walpurgis, dat later werd vernoemd naar "War Pigs", de eerste song van het legendarische album Paranoid, omdat het over de Vietnam oorlog gaat.
   In principe kun je het vannacht laat maken, want morgen is het de Tag der Arbeit, een officiële vrije dag in Duitsland. Vandaar dat de "Tanz in den Mai" feesten zo populair zijn.

In het Nederlandse café De Prins in Essen at ik een tweetal goulash kroketten en een patatje oorlog. Ik verwachtte meer Nederlanders aan te treffen op deze koningsdag, maar de zaak was bijna helemaal leeg. Misschien was iedereen aan het koekhappen. Of spijkerpoepen.

Het handbalteam waar mijn vrouw tussen de doelpalen staat, heeft zondag haar laatste wedstrijd van de competitie gewonnen, en daarmee een seizoen zonder puntverlies afgesloten. Mede dankzij sterke optredens van de doelvrouw. Komende weken zijn de beslissingswedstrijden om te bepalen wie er promoveert naar de derde liga van Duitsland. En ik zit natuurlijk op de tribune.

YouTube


YouTube bestaat precies 10 jaar. Ik geloof dat in alle media daar aandacht aan werd besteed. Dus schrijf ik er hier ook maar kort over.
   Ooit maakte ik één filmpje voor de website Chemnixblog dat ik op YouTube zette. Een instructievideo voor Duitse scholieren hoe ze uit spijkers en accuzuur ijzersulfaatkristallen kunnen maken. Veel views heeft het natuurlijk niet gehad.
   De meeste filmpjes die ge-upload worden - 300 uur film per minuut - worden zelden bekeken. Ze bevatten voornamelijk onzin, zoals de meeste góed bekeken filmpjes ook. We gaan aan onzin ten onder, schreef ik een paar dagen geleden al, en die bewering kan ik hier herhalen.
   Wel denk ik dat online kanalen de traditionele televisie op den duur zal vervangen. Er zijn al mensen die van de reclame-inkomsten van hun YouTube kanaal kunnen leven. Veel zijn het er misschien niet, maar toch. Dan moet je uiteraard wel reclameboodschappen op je kanaal toelaten. Ik doe dat niet, want van het bedrag dat ik zou hebben verdiend, kan ik nog geen glaasje bier kopen.

Het boek "Nooit meer typen" verscheen deze week, een overzicht van de collectie van schrijfmachines van Willem Frederik Hermans. De schrijfmachine was de piano van de schrijver. Hermans heeft al zijn boeken op vier schrijfmachines geschreven - de laatste was een elektrische.
   Zelf heb ik ook nog met een Triumph schrijfmachine gewerkt. In de brugklas haalde ik mijn typ-diploma, en een paar jaar later schreef ik stukken voor schoolkrant "Groenvoer" op die typmachine. Het waren jaren van Tipp-ex, van opnieuw iets overtypen, van knippen en plakken.
   Ik weet niet waar de typmachine die ik vroeger gebruikte, is gebleven. Ik vermoed dat hij nog ergens in een kast staat bij mijn ouders - of anders is weggegeven bij een of andere bazar. Dat laatste zou natuurlijk jammer zijn.
   Als ik in Gent ben, moet ik zeker langs boekhandel Limerick. Want daar staat nu de collectie van W. F. Hermans. Meer dan honderd schrijfmachines. En dat is mooi.

Twee Duitse tieners zijn gisteren of eergisteren bijna aangereden door een trein, toen ze op een spoorwegviaduct een selfie probeerden te nemen.
   Het plaatsen van selfies op sociale media - ik geloof dat ik dat nog nooit heb gedaan. De techniek schrijdt voort en er komt alleen maar meer onnodig tijdverdrijf bij. Ooit gaan we aan al deze onzin ten onder, daar ben ik zeker van.

Ik had een wetenschappelijke bijeenkomst in Oxford. 's Avonds gingen we naar een bar in een oud pand vlak bij de historische stadsmuur. The Turf Tavern. Het verhaal gaat dat Bill Clinton hier ooit marihuana gerookt heeft, maar dat hij "did not inhale" - volgens zijn eigen woorden.
   Ik hield het bij ales, deze avond. En een groot portie fish & chips.

Ik ging naar het Museum of Curiosities, een klein zaaltje onder een kroeg in Londen. Het was een verzameling van Victor Wynd, wie dat ook moge zijn. Een of andere kunstenaar.
   Misschien was dit wel het merkwaardigste museum waar ik ooit ben geweest. Er hing een angstaanjagende zeemeermin van een apenlijf, verschillende preparaten op sterk water, een verpakking met een kunst-voorhuid (voor mensen die tegen hun zin besneden zijn), een weckfles met een drol van Amy Winehouse, een groot aantal vreemde boeken, en nog veel meer. Alles stond door elkaar. En zo kwam het dat een boek over de geschiedenis en sociale invloed van de aardappel naast een homoseksuele pulp-roman met de titel Bare Back Rider stond.

India Pale Ale is een bierstijl waarin meer hop wordt gebruikt dan bij een gewone pale ale, en dat daardoor een frissere en meer bittere smaak heeft. Oorspronkelijk werden de IPAs geformuleerd om de bootreis van Engeland naar India te overleven zonder te veel aan smaak in te boeten. Tegenwoordig worden ze gewoon gemaakt omdat ze lekker zijn. Voornamelijk microbrouwerijen in de Verenigde Staten zijn verantwoordelijk voor de populariteit van IPAs. Maar ook in Engeland, België en zelfs Duitsland worden tegenwoordig IPAs gemaakt.
   Tijdens mijn bezoek aan vriend Marcel in Brighton dronk ik een aantal lekkere IPAs. Morgen reis ik door naar Oxford, en ik hoop dat er daar nog een reeks gaan volgen.

De afgelopen dagen bracht ik in bed door met een enorme verkoudheid. Ik ging slapen met hoofdpijn en ik werd wakker met hoofdpijn - en dat dagen lang. Gelukkig had ik een vrouw die mij thee aan het bed kwam brengen. En een cocktail van chemicaliën. Amylmetacresol, dichlorobenzyl alcohol, ambroxol, acetylcysteine, ibuprofen.
   Of acetylcysteine echt werkt (het zou vastzittend slijm loswerken, door disulfide bruggen in eiwitten te reduceren), daarover zijn de meningen verdeeld - aldus de arts die ik donderdag zag.
   Nu voel ik me weer bijna tiptop. En ben ik toe aan een echte cocktail. Met gin, rum of wodka.

De zwarte bes heet in Duitsland schwarze Johannisbeer. En in Frankrijk cassis. De frisdrank cassis wordt van zwarte bes gemaakt, maar die vind je vrijwel alleen in Nederland, geloof ik.
   Een paar dagen geleden kocht ik een flesje met puur sap van de zwarte bes. Mijn opa dronk dat ook wel. Ik verdun het met mineraalwater tot cassis, want puur is het vrij zuur.
   In de tuin heb ik twee kleine struikjes met rode en zwarte Johannisbeeren. Veel vruchten zullen er nog niet aankomen, dit jaar, maar wie weet kan ik in de toekomst mijn eigen sap persen.

Op de Duitse TV heb ik de afgelopen dagen een serie trashfilms met haaien gezien. Sand sharks, 2-Headed shark, Ghostshark. Films die zo slecht zijn dat ze weer grappig worden.
   Wat het met pasen te maken had, weet ik niet. Wel heb ik ooit over een 'jezushaai' gehoord, een haai die uit een maagd geboren werd via parthenogenese. Maar dat past beter bij Kerst - behalve de Ghostshark film, waarbij een dode haai weer tot leven komt.
   Wat ook weer tot leven is gekomen, is de Large Hadron Collider. Na twee jaar reparaties kan de zoektocht naar nieuwe elementaire deeltjes doorgaan. Hopelijk komt er snel een verklaring voor het ontstaan van het heelal, dan kunnen we het paasfeest ook afschaffen.

In Californië is het droger dan ooit. Er valt weinig regen. Zowiezo valt er weinig regen, want een deel bestaat uit woestijn en wildernis.
   Deze winter heeft het in de bergen ook weinig gesneeuwd, zodat er minder smeltwater dan vorige jaren ter beschikking staat. Iedereen moet zijn watergebruik met 25% terugdringen. Zelfs in restaurants, waar men overal en altijd gratis water krijgt, wordt er nu slechts een glas ingeschonken, wanneer de klant er uitdrukkelijk om vraagt.

Vorige week was ik nog in het computerspellenmuseum in Berlijn. Daar was een oude Arcade machine, waarop je packman kon spelen. Vanaf 1 april kun je packman spelen op Google maps. Ik achtervolgde kort spoken in mijn oude buurt in Freising, maar de kromme straten waren lastiger dan ik dacht. Beter zou ik het spelen in New York city. Of gewoon helemaal niet, en weer serieus aan het werk gaan.

Berichten | Column | Chemistry | Biografie | Links | Contact