banner
Gratis bier

Gratis bier heeft een aanzuigende werking op dronkenlappen. Of misschien is het een zichzelf waarmakend fenomeen. In elk geval op het Freibierfest, dat jaarlijks in Freising georganiseerd wordt.
   De Osdorp Posse rapte ooit: na een bier of elf, kun je lachen om jezelf, en na een bier of twaalf is niets meer schandalig.
   Ik vraag me af hoe schandalig men zich vanavond zal gedragen.

29 juni 2012, Steven Verhelst
Besnijden

Een Duits gerechtshof in Keulen heeft bepaald dat het besnijden van jongens door Joden en Moslims een vorm van onwettig lichamelijk letsel is, en derhalve strafbaar.
   De islamitische en joodse wereld verdedigt zichzelf met het excuus dat het nu eenmaal deel van hun religie is, dat het traditie is die al honderden, duizenden jaren in acht wordt genomen. Een goed voorbeeld van een drogreden. In Europa was kattenknuppelen honderden jaren geleden ook een traditie, maar daarom niet minder gruwelijk.
   Niet-noodzakelijke medische ingrepen op wilsonbekwamen zijn ongewenst, immoreel. Het moet maar eens afgelopen zijn met de vrijbrief die gelovigen denken te hebben om met hun kinderen te doen en te laten wat ze willen. Hopelijk vindt deze rechterlijke uitspraak navolging in andere beschaafde landen.

28 juni 2012, Steven Verhelst
Hart - III

Voor de derde keer werd op onze campus de Weihenstephaner Berglauf georganiseerd. Mijn rugnummer was 14. Net als dat van Cruijff. Net als het aantal regels in een sonnet.
   Ik stond in de voorste rijen en ging uiteraard te snel van start. Mijn hart sloeg sneller dan het ooit deed. Uiteindelijk kwam ik uitgeput bij de finish aan; een minuut langzamer dan vorig jaar. Na afloop, bij de prijsuitreiking, waren er worsten en bier. Want dit blijft Duitsland.

27 juni 2012, Steven Verhelst
Benen

In het vliegtuig naar Parijs las ik in Tales of ordinary madness van Bukowski. Naast me was de stoel vrij, en een stoel verder zat een vrouw in een groen minirokje. Ze was een jaar of vijftig, maar ze had prachtige lange benen – en ik ben geeneens een benen-man.
   Ze was Frans, hoorde ik toen ze haar drankje bestelde.
   Mijn Frans is begrensd tot bonjour, au revoir, une pression, s’il vous plait, en voulez vouz chouchez avec moi.
   Wat moest ik doen? Mijn servet laten vallen en hopen dat in haar richting dwarrelde, zodat ik tijdens het oprapen zacht mijn mijn pink langs haar blanke, zachte onderbeen kon strijken?
   Ik bleef zitten. Wat zou Bukowski doen? Ik las verder in mijn boek, maar vond geen antwoord.

22 juni 2012, Steven Verhelst
Blauw

Soms heb je de blues. En die raak je moeilijk kwijt. Je grijpt de fles. Of je gaat vroeg naar bed. Alles om de wereld te vergeten. Maar de volgende ochtend is alles weer daar.

21 juni 2012, Steven Verhelst
telefoonTelefoon

Het verhaal gaat dat Elvis overleed aan een hartaanval terwijl hij op het toilet zat. In de badkamer van mijn hotel is een telefoon, dus dat zal mij niet overkomen.













20 juni 2012, Steven Verhelst
Bunga bunga

bed

De meeste europese hotelkamers waar ik heb gelogeerd, waren weinig comfortabel. Zo niet mijn kamer in het Il Ciocco resort in Lucca, Italië. Er is een kleine zithoek, een zetel met voetenbankje, een breedbeeldtelevisie, een strijkijzer, een waterkoker, badslippers, een badjas, een haardroger (die ik niet nodig heb), een douche met een 'regen'-optie waarbij het water uit het plafond komt, en een groot, king-size bed. Het enige wat nog mist aan deze kamer en dit bed, zijn een paar mooie Italiaanse vrouwen uit de bunga bunga feesten van Berlusconi.

18 juni 2012, Steven Verhelst
5 uur

Heel soms ga ik om deze tijd pas naar bed. Nu sta ik op, want de taxi komt deze zondagochtend heel vroeg om mij naar het vliegveld te brengen. Ik moet naar een congres in Italië. Wetenschappers hebben wat over voor hun vak.

17 juni 2012, Steven Verhelst
Hart - II

hartslagmeter

Anderhalve week geleden voelde mijn hart nog als een uitgeknepen citroen. Nu pompt het weer bloed rond alsof mijn leven er vanaf hangt - en dat doet het natuurlijk ook. Mijn hartslagmeter, die de juwelier vorig jaar nog van een nieuw batterijtje had voorzien, zat prompt zonder stroom. Of dat aan mijn hart lag of aan het batterijtje, laat ik in het midden.
   Dit keer verwisselde ik zelf de batterij in het polshorloge dat het hartsignaal ontvangt. In volle sprint gaat mijn puls weer richting 190. Het lijkt wel of mijn lichaam ook een nieuw batterijtje gekregen heeft. Maar mijn geest, die zit nog steeds op wisselstroom.

16 juni 2012, Steven Verhelst
Duivels uurwerk

Als ik klaar ben met het schrijven van een verhaal, komt er korte tijd een gevoel van vreugde in me op. Maar dat is meestal weer verdwenen wanneer ik de volgende dag wakker word. Ik ben een koorddanser, ik balanceer op de rand van de euforie en de treurigheid.
   Nu zitten er weer nieuwe ideeën in mijn hoofd, ideeën die ik op papier kwijt moet, al weet ik nog niet precies hoe. Het is een kwelling en een genot, een perpetuüm mobile, een duivels uurwerk in mijn hoofd dat hopelijk blijft draaien totdat ik mijn laatste adem uitgeblazen heb.

12 juni 2012, Steven Verhelst
Muziekleraar en Charles Manson


Ik lag met mijn ogen dicht in het gras bij het Echinger meer. Er was rust in mijn hoofd, ik luisterde slechts naar de geluiden om mij heen. Een volleybal die heen en weer werd gespeeld, het gesis van vet dat op de hete briketten van een barbecue valt, twee jongens die zachtjes over Duitse politiek praatten.
   Plotseling moest ik denken aan mijn muziekleraar op de middelbare school. Hij leek een beetje op Charles Manson, realiseerde ik me nu. Soms moesten we alle stoelen en banken tegen de muur van het klaslokaal zetten, en met gesloten ogen en een boek onder ons hoofd op de grond gaan liggen. Dan speelde hij een band met 'zomergeluiden' of 'herfstgeluiden', tien, vijftien minuten lang. Het geluid van ruisende takken, een grasmaaier die in de verte voorbij komt, fluitende vogels, regendruppels.
   Ik bleef nog een tijd liggen aan het Echinger meer. Misschien moest ik dat vaker doen: luisteren naar het geluid van de wereld en niet naar het gekolk van mijn gedachten.

10 juni 2012, Steven Verhelst
Heute Fußball

voetbal

Sinds een paar maanden zit er een nieuw sportcafé bij mij om de hoek. Morgen begint het EK voetbal pas, maar nu staat er al een bord buiten met 'Heute Fußball'. Dat bord staat er al sinds de opening. Er is blijkbaar elke dag voetbal. Of ze zijn te lui om het binnen te zetten.
   De laatste keer dat ik een hele voetbalwedstrijd keek, was tijdens de WK-finale van twee jaar geleden. Ik zat in een biertuin bij Wienerplatz in München. Het liep niet goed af voor Nederland en ook niet voor mij. Ik denk dat ik dit jaar naar zo min mogelijk wedstrijden kijk - en gewoon thuis.

7 juni 2012, Steven Verhelst
Hart

hart

6 juni 2012, Steven Verhelst
Organen

De meeste organen hebben een duidelijke functie. Het vermalen van voedsel (tong en tanden), het verteren en opnemen van voedingsstoffen (maag-darmkanaal) , het filteren van het bloed (nieren), het bewegen van het skelet (spieren). Het aansturen van alle functies gebeurt door het brein. Maar het brein doet nog veel meer. Het interpreteert de wereld om ons heen. En het kwelt ons. Kwellen lijkt vaak de voornamelijkste taak.

4 juni 2012, Steven Verhelst
Frauen

Frauen

In de Pinakothek der Moderne ging ik naar de speciale tentoonstelling Frauen met werk van Picasso, Beckmann en De Kooning.
   Vroeger kon ik het surrealistische werk van Picasso niet zo waarderen, maar tijdens deze tentoonstelling viel alles op zijn plaats. Vrouwen zijn complexe, mysterieuze wezens, die mannen tot euforie en waanzin kunnen drijven. En dat kan nooit in een realistisch schilderij weergegeven worden.

3 juni 2012, Steven Verhelst
Giovanna's Navel

giovanna's navel

Eergisteren werd het nieuwe boek van Ernest van der Kwast gepresenteerd. Ik kon er helaas niet bij zijn, en ik heb het ook nog niet gelezen. Maar het heeft in elk geval de mooiste voorkant van 2012.

2 juni 2012, Steven Verhelst


Archief 2012


Boarded up


December 2012

November 2012

Oktober 2012

September 2012

Augustus 2012

Juli 2012

Juni 2012

Mei 2012

April 2012

Maart 2012

Februari  2012

Januari 2012



Archief 2011

Archief 2010

Archief 2009

Archief 2008

Archief 2007



www.stevenverhelst.nl


Want zelfs de raarste wereld dient beschreven te worden