Ik willem
De abdicatie - vandaag was ik toch graag in Amsterdam geweest.
Alleen, lopend door de menigte. Denkend misschien aan A. F. Th. van der
Heijden en de kroningsdag die hij beschreven heeft in De slag om de
Blauwbrug.
Ik ben niet tegen het koningshuis. Zolang er
weinig schandalen zijn, de familie haar taak serieus neemt en ze een
goede representatie vormt van Nederland, mogen ze van mij aanblijven.
Presidenten en de verkiezingen van hen kosten waarschijnlijk nog meer
dan een Koningshuis.
Een koning staat boven de partijen en is er voor elke
Nederlander. Ik vind het dus wel goed zo. Het is traditie, historie. En
die hermelijnen mantel mag Willem-Alexander van mij ook gewoon dragen.
30
april 2013,
Steven Verhelst
Rudy Carrell
Ik reis graag met de trein. Je bent in beweging, je
eet Bounty's,
je kunt er een boek lezen, en je komt vrijwel altijd rare mensen tegen.
Toen ik gisteren in de trein zat, zag ik een
Duitser met
een grijze mat in zijn nek die op Rudy Carrell leek. Samen met zijn
vrienden begon hij al dronken te worden. Ze stonken naar bier en pies,
en hadden vuile spijkerbroeken aan. Rudy draaide luid schlagermuziek op
zijn smartphone - totdat de norse conducteur kwam en de stilte in de
coupé herstelde.
Ik nam nog een hap van mijn Bounty en ging verder
met lezen.
29
april 2013,
Steven Verhelst
PCR
Dit jaar is het niet alleen 60 jaar geleden dat de DNA structuur werd
gerapporteerd, maar ook 30 jaar gelden dat de polymerase ketting
reactie (PCR) werd uitgevonden door Kary Mullis. Met PCR kun je
specifiek genen van DNA kopieren, die je vervolgens in ander DNA kunt
plakken. Dat heeft het kloneren van genen gerevolutioneerd. Mullis
kreeg er in 1993 de Nobelprijs voor.
Mullis is een controversieel figuur. Na zijn
promotie
verliet hij de wetenschap om te schrijven. Hij was ook twee jaar
manager van een bakkerij. In de jaren 60 en 70 gebruikte hij
verschillende psychedelische drugs, zoals LSD. Ooit antwoordde hij op
de vraag, of hij de PCR ook had uitgevonden zonder drugsgebruik:
'Waarschijnlijk niet.'
27
april 2013,
Steven Verhelst
 DNA
Vandaag is het precies 60 jaar geleden dat de structuur van DNA werd
gepubliceerd in Nature
door James Watson en Francis Crick. Waarschijnlijk de
belangrijkste ontdekking binnen de moleculaire biologie. Dat ze het
Röntgen diffractie patroon van Rosalind Franklin buiten haar
medeweten hebben gebruikt, werd pas later duidelijk. Maar vrouwen
hadden toen nog weinig te zoeken in de wetenschap.
Nog steeds is het aantal vrouwen duidelijk minder
dan het
aantal mannen. Waar ligt dat aan? Niet aan de intelligentie. Die
verschilt niet. Misschien zijn mannen gemener en minder
scrupuleus. Andere mannen dan. Ik niet natuurlijk.
25
april 2013,
Steven Verhelst
Schrijven
Gerrit Komrij zei ooit: "Om een half uur te schrijven heb ik twintig
uur nodig."
Twintig uur om zichzelf er toe te zetten om met
inspiratie en drive
aan de schrijftafel plaats te nemen.
Zelf lijk ik een half jaar nodig te hebben om een
verhaal
af te schrijven. In traagheid overtref ik Komrij. Hopelijk kan ik hem
in woorden ooit ook overtreffen.
24
april 2013,
Steven Verhelst
BHT
 Ik
zocht op internet informatie over BHT: gebutyleerd hydroxytolueen. Het
is een antioxidant, dat ook in voedingsmiddelen voorkomt. Bijvoorbeeld
om te voorkomen dat boter ranzig wordt.
Op een of andere gezondheidsite vond ik een
discussie over
de gevaren van BHT. Een chemisch ongeschoold iemand had het MSDS
(material safety data sheet) van BHT gelezen. Een MSDS is bedoeld om
mensen met chemische achtergrond een idee te geven van de gevaren van
een stof, vooral wanneer er ongelukken gebeuren met grote hoeveelheden.
Maar je moet het MSDS altijd met een korreltje zout nemen. Het MSDS van
keukenzout bijvoorbeeld. Daar staat ook dat je bij contact met de ogen
of huid een arts moet waarschuwen.
23
april 2013,
Steven Verhelst
Naaimachine
Toen ik vanochtend om half twaalf uit mijn bed kwam en de TV aanzette,
begon net die Sendung
mit der Maus,
een eductief programma voor kinderen dat al meer dan veertig
jaar
op de televisie te zien is. Deze aflevering werd uitgelegd hoe een
naaimachine werkt.
Als kind vroeg ik me dat al af, wanneer mijn
moeder een
broek korter maakte. Maar het apparaat openschroeven durfde ik niet.
Dat had ik ooit gedaan met een autootje dat door middel van een
rechthoekig ding afgeschoten werd, en daarna functioneerde het niet
meer.
Nu weet ik alsnog hoe een naaimachine werkt.
Nutteloze
informatie, maar goed. Ik zette de televisie weer af en maakte ontbijt.
21
april 2013,
Steven Verhelst
Fire it up
Vorige week ging ik met mijn liefje naar een concert van Joe Cocker, de
oude rock- en blueszanger. In de Olympiahalle, die voor de zomerspelen
van 1972 gebouwd was, zaten ruim tienduizend mensen, schatte ik.
Als voorprogramma speelde een Duitse zanger. Ik
had
medelijden met hem. Hoe zou het zijn om te spelen voor een enorm
publiek dat alleen maar zat te wachten op de volgende artiest? Gelukkig
hield hij het kort.
Cocker bracht klassiekers als With a little help from my
friends, You
are so beautiful en Unchain
my heart.
Mijn vriendin en ik behoorden tot de jongere bezoekers van het concert.
De meeste bezoekers hadden mijn ouders kunnen zijn. Ze klapten,
swingden, dansten alsof we nog begin de jaren zeventig leefden. Zal ik
dat ook doen, als ik zestig ben en Slayer, een van mijn favoriete
bands, nog optreedt?
16
april 2013,
Steven Verhelst
Vleermuizen
Ik zat aan de oever van de rivier de Isar een biertje te drinken, vlak
bij een brug waarover af en toe een auto raasde. In het schemerdonker
fladderden vleermuizen door de lucht. Verderop zwommen een aantal
eenden.
Ik was in een sombere stemming. Misschien was ik
beter af
als ik een eend was, of een vleermuis, fladderend door de avondlucht.
Maar ik was een mens, met een stel hersens die soms een kwelling zijn.
Ik nam nog maar een slok bier. Want ook kleine hoeveelheden bier kunnen
gelukkig maken, had ik in de krant gelezen.
15
april 2013,
Steven Verhelst
De fiets
Mijn vriendin, met wie ik sinds een paar
weken samenwoon, zei: "Die fiets die jij al jaren hebt, die is nu ook
voor de helft van mij."
"Nou," zei ik, in een Herman Finkers-achtige
opmerking, "dan mag je hem wel eens schoonmaken."
Het wielerseizoen is al lang begonnen, maar
vandaag was
pas de eerste mooie dag om te gaan fietsen. Uiteraard stond ik
vanmorgen zelf mijn Specialized
te poetsen. Daarna begaf ik me op weg, door de dorpjes rond Freising.
Ik dacht aan oude wielerhelden.
Maarten Ducrot zat vaak te geilen op de fiets,
toen hij
jong was en moest trainen. Bij mij was het meer stoempen. Op de
asfaltwegen waar ik reed, gold een maximumsnelheid van 80,
maar sneller dan 30 ging het bij mij niet. En toen begon het
ook
nog te regenen, en kwam mijn fiets weer onder de modderspatten te
zitten.
13
april 2013,
Steven Verhelst
Bier in Berlijn
Ik drink bier in Berlijn. Want wat moet je
anders doen? In biergartens, cafés, restaurants of
hotelbars. Met anderen of alleen. Het liefste nog dat laatste.
9
april 2013,
Steven Verhelst
IJs
Ik loop door Berlijn met een paar bekenden. Ze willen naar een
ijssalon. Een van de beste ijssalons van de stad.
Het is koud, ik twijfel of ik handschoenen moet
aantrekken
en een muts moet opzetten, maar ik laat me meevoeren. En ze hebben
gelijk. Ik neem Johannisbeer, Mango, Chocolade en
Sinaasappel-chocolade. Het is zowat het beste ijs dat ik ooit geproefd
heb.
8
april 2013,
Steven Verhelst
De Ramones
Ik ben voor de tweede keer dit jaar in Berlijn, en ik
besloot het
Ramones museum te bezoeken. Gesticht door een fan. Veel meer dan een
grote verzameling foto's, affiches, tijdschriften en curiosa als
spijkerbroeken, gympen, kettingen en drumstokken van de bandleden was
het niet. Op de achtergrond klonken Ramones songs. Blitzkrieg Bop, Sheena is a punk rocker,
Now I wanna
sniff some glue. Maar er was een fles bier bij de
toegangsprijs inbegrepen, en dat maakte veel goed.
7
april 2013,
Steven Verhelst
Museum
Het Rijksmuseum is weer open. Eindelijk In de afgelopen jaren ben ik al
een paar keer naar Amsterdam terug gekeerd, en was ik altijd
teleurgesteld als ik het Rijksmuseum nog steeds in verbouwing was. Nu
zijn mijn favoriete schilderijen van Jan Steen weer te bezichtigen.
Wanneer kom ik weer in Nederland? En mag ik dan
schilderijen omarmen? Of gaan er dan alarmen af?
6
april 2013,
Steven Verhelst
Zwarte rook
Ik stond te stofzuigen, met een oude stofzuiger die ooit nog van mijn
oma geweest is. Het was tenslotte grote schoonmaak.
Maar opeens rook ik iets.
En ik keek achterom.
Er kwam zwarte rook uit de stofzuiger. En een geur
van verbrand bakeliet. Of welk ander polymeer dan ook.
Snel schakelde ik het apparaat uit, en zette het
naast mijn voordeur.
Ooit is deze stofzuiger van mijn oma geweest. Mijn
oma
doet het al lang niet meer. Zij is niet in zwarte rook opgegaan, maar
gewoon begraven. De stofzuiger heeft het nog een jaar of tien, vijftien
gedaan. En nu gaat hij ook naar de recycling.
Uiteindelijk gebeurt dat met ons allen. We vallen
uiteen
in moleculen, en worden deel van een ander ding, organisme of
apparaat. En misschien is dat maar goed ook.
5
april 2013,
Steven Verhelst
|
|
Archief 2013
December 2013
November 2013
Oktober 2013
September 2013
Augustus 2013
Juli 2013
Juni 2013
Mei 2013
April
2013
Maart
2013
Februari
2013
Januari
2013
Archief
2012
Archief
2011
Archief
2010
Archief
2009
Archief
2008
Archief
2007
|
