banner
Landen


Er is nog veel te zien in de wereld. Pas 11% van alle landen ter wereld heb ik bezocht. Maar hopelijk heb ik nog meer dan een half leven om daar verandering in te brengen.

30 augustus 2013, Steven Verhelst
Polen

Ik was nog nooit in Polen. En dat zal voorlopig nog wel even zo blijven. Hoewel... komend weekend ben ik op een bruiloft in een dorpje nabij Frankfurt am Oder. Als ik met mijn dronken kop in de rivier val en er aan de andere kant uit klim, ben ik er. Kan ik weer een kruisje zetten op de lijst met landen die ik bezocht heb.

28 augustus 2013, Steven Verhelst
Gammeltag

Een Gammeltag, zo noemen Duitsers een dag waarop je maar wat rondlummelt. Zondagen zijn prima Gammeltage. In een joggingbroek op de bank hangen, van het ene kanaal naar het andere zappen, websurfen, boeken uit de kast trekken en er weer in zetten, naar buiten kijken. En weer is er een Gammeltag voorbij.

25 augustus 2013, Steven Verhelst
Brecherspitz

brecherspitz

Vandaag maakte ik een bergwandeling van Spitzingsattel naar Brecherspitz. Onderaan de klim stond een bordje. Eén uur en drie kwartier lopen naar de top. Ja, voor pussies en Weich-eier. Ik zette er een flinke vaart in, passeerde wandelaars, koeien met bel en een enkele raaf, en kwam binnen een uur en een kwartier boven op de top aan.
   De badmeester uit De geschiedenis van mijn kaalheid beweerde dat er boven een prachtig uitzicht was. En hij had gelijk. Het uitzicht was prachtig. Maar daarover meer in een toekomstige column.

24 augustus 2013, Steven Verhelst
Naar Schliersee

Een van de laatste hoofdstukken uit De geschiedenis van mijn kaalheid van Marek van der Jagt heet Naar Schliersee.
   Morgen ga ik ook naar Schliersee. Of eigenlijk naar Spitzingsee, maar om daar te komen rijd je langs de Schliersee. Aan de Spitsingsee ligt het Arabella Sheraton Alpenhotel. Ooit heeft Arnon Grunberg daar waarschijnlijk gelogeerd, gegeten of aan de bar gezeten, terwijl hij bezig was aan dit boek dat hij onder pseudoniem zou laten verschijnen. Misschien ga ik er ook wel even langs, en denk na over mijn toekomstige boek - dat er ooit zal moeten komen.

23 augustus 2013, Steven Verhelst
WO-II

Het is nog steeds een trauma, hier in Duitsland. Hoe lang zal dat nog blijven? Het trauma van WO-II?
   Eerder deze week was er al een rel over het bezoek van Bondskanselier Merkel aan concentratiekamp Dachau. Na haar bezoek zou ze direct doorreizen naar een bijeenkomst van de CSU in een biertent. Linkse tegenstanders grepen dit natuurlijk aan om Merkel in een slecht daglicht te zetten. Ik vond het niet zo'n groot probleem. Zelf ben ik ook na mijn bezoek aan Dachau naar een biertuin gegaan.
   Vandaag verscheen in de krant dat de acteur Horst Tappert (overleden in 2008), die ooit gestalte gaf aan Derrick, bij de Waffen-SS heeft gezeten. Dat was al langer bekend, maar nu was er een kistje opgedoken met een bajonet, een identificatie-plaatje, een medaille. Het trauma gaat zelfs zo ver in Duitsland, dat de serie Derrick op sommige zenders niet meer herhaald wordt. Gelukkig is er natuurlijk YouTube, waar de afleveringen gewoon te vinden zijn.

21 augustus 2013, Steven Verhelst
Deegroller

Toen ik vanavond een Flammkuchen wilde maken, kwam ik erachter dat ik nog steeds geen nieuwe deegroller had gekocht. Mijn vorige was gebroken. Niet omdat ik hem - à la Mama Tandoori - met te veel kracht op iemand zijn hoofd had doen neer laten komen. Nee, hij was op de grond gevallen, waarna een handvat was afgebroken.
   Om mijn Flammkuchen te maken gebruikte ik een lege wijnfles. Dat werkt prima als deegroller. Lege wijnflessen heb ik altijd wel ergens staan, en zo niet, dan drink ik een volle leeg.

18 augustus 2013, Steven Verhelst
Amateur-reparateur

zekeringen

Ik repareer wel eens laboratoriumapparatuur. Daar schep ik wel eens over op. Op deze site bijvoorbeeld. Een pH-meter. Een vacuümpomp. Een magnetische roerder. Een schud-apparaat.
   Vandaag wilde ik met mijn Toyota Auris naar het werk gaan. Maar de motor startte niet. Geen geraas, geen gezoem, zelfs de autoradio werkte niet. En het rempedaal ging ook nauwelijks meer naar beneden.
   Ik opende de motorkap en keek met een zaklamp naar de onderdelen. De indicator stond op Guter Zustand. Voor de vorm checkte ik alle zekeringen, maar die waren ook in orde. Weer keek ik met de zaklamp naar de motor. Ik was een amateur-reparateur, op zoek naar een "defect/gerepareerd"-schakelaar. En stiekem hoopte ik hoopte dat er een behulpzame buurman voorbij zou komen met verstand van auto's. Maar die kwam niet. Het was hier tenslotte Maria Hemelvaart, een katholieke feestdag.
   Gelukkig had ik nog een fiets die het wel deed.

15 augustus 2013, Steven Verhelst
Eigen tomaten eerst

tomaten

In het voorjaar hebben we tomatenplanten gezaaid. Niet eentje, maar wel een stuk of tien. Ze staan allemaal bij mij op het balkon. Deze week zijn de eerste cherrytomaten rood aan het worden. Gisteren heb ik er al een salade van gemaakt, toen mijn liefje mij kwam bezoeken. Ik had nog wel tomaten uit de supermarkt in de groentela liggen, maar in mijn huis geldt: eigen tomaten eerst.

10 augustus 2013, Steven Verhelst
Noise

mes

Ik was op weg met een mes op zak, midden in de nacht, op een duistere straat. Want sommig geluid kan mij waanzinnig maken. Vervelende muziek van overburen bijvoorbeeld. Zolang het Black Sabbath of Slayer is, kan het mij niet schelen. Maar bij elke andere beat krijg ik stoom uit mijn oren.
   Ik voelde mij zo sterk als Wolverine. Maar misschien kwam dat doordat ik al een halve fles wodka in mijn donder had. Ik trok een heavy metal shirt aan, sleep een vleesmes scherp in de keuken, en stak het in mijn worker jeans. Zo ging ik op weg naar buiten. Of was het slechts een droom? In elk geval hoopte ik snel met dreigende blik voor hun deur te staan.

8 augustus 2013, Steven Verhelst
Flashback - III

Ik herinner ze nog, de reizen naar Frankrijk die ik als kind onderging. Het was eind tachtiger, begin negentiger jaren. Auto's met airconditioning bestonden nog niet. Onze familie reed met een zilverkleurige Renault 19 over de Franse tolwegen naar het zuiden. Het was heet in de auto. Heel heet. Om de beurt zaten mijn zus en ik voor in de auto. Maar het ventilatieschuifje blies alleen maar hete lucht.
   Vandaag zat ik weer in een Renault. Een Clio dit keer. Wederom zonder airconditioning. Het was heet en vochtig in de Clio. Klam bijna. Er stond zweet op mijn voorhoofd, mijn armen, mijn benen, mijn rug, in mijn oksels, mijn knieholten, mijn bilspleet.
   Ik dacht aan de ritten over de Franse snelwegen van vroeger. Ze waren uit te houden, want aan het eind van de rit stond er vakantie te wachten. Nu stond er aan het eind van de rit, die van het Ruhrgebiet terug naar München leidde, een laat experiment in het laboratorium te wachten. En dat maakte de hitte veel erger dan ie al was. Bijna viel ik in katzwijm. Alleen een flesje cola dat ik bij me had gestoken, hield me bij bewustzijn.

6 augustus 2013, Steven Verhelst
Flashback - II

"Niets is zo verschrikkelijk, dacht Frits, of er is iets dat erger is." schreef Gerard Reve in De Avonden.
   "Het allerergste komt nog" schreef Schopenhauer.
   Ofwel: wanneer iets mis gaat, gaat het goed mis.
   Het bestelbusje dat we gereserveerd hadden voor de verhuizing, stond niet ter beschikking. Dat werd mijn verloofde maandagochtend in een e-mail medegedeeld. Toen gingen we naar een ander verhuurbedrijf. Gelukkig hadden zij nog wel een bestelbusje in de aanbieding. Nou ja, aanbieding, de prijs was fors meer dan het bedrag dat we oorspronkelijk ingecalculeerd hadden. Nood breekt wetten, en ook budgets. Maar nood breekt geen mensen. Mij niet althans. We laadden het bestelbusje vol en reden weg.

5 augustus 2013, Steven Verhelst
Flashback, of: vertrouw niet op verhuizers, vertrouw op jezelf

Ooit schreef ik een column met de titel "vertrouw niet op een taxi, vertrouw op jezelf." Daarin beschreef ik hoe een door mij bestelde taxi niet kwam opdagen, waardoor ik mijn vliegtuig miste. Ik verzachtte het leed door bier te drinken aan de vliegveldbar. Want bier verzacht elk leed. Dat is mij wel duidelijk geworden in de loop der tijd.
   Zondag kreeg ik een flashback naar deze gebeurtenis. Ik zat samen met mijn vriendin - sinds een paar weken verloofde, maar ik noem haar per gewoonte nog vaak vriendin - te wachten op twee verhuizers en een vrachtwagen.  Want mijn vriendin (verloofde) verhuisde naar het Ruhrgebiet voor een baan.
   We hadden alle spullen al beneden in de hal van ons appartementencomplex gezet, zodat er snel ingeladen kon worden. Het werd 11 uur, het werd 12 uur, het werd 1 uur. Toen kwam er een telefoontje van de verhuizers. "We zijn er in ongeveer tien minuten."
   Het werd kwart over 1, half 2, kwart voor 2.
   Toen bleek dat ze ons verwisseld hadden met iemand anders.
   We gingen weer naar boven, maar lieten alle spullen beneden staan. We besloten om morgen zelf een bestelbusje te huren. Want op jezelf kun je tenminste vertrouwen.
   Helaas hadden we geen bier in de koelkast om het leed te verzachten.

4 augustus 2013, Steven Verhelst
Anvil


Een paar jaar geleden zag ik voor het eerst de film Anvil: the story of Anvil, een documentaire over de metalband Anvil. Het is een Spinal Tap achtig verhaal. Over een band waarbij alles mis gaat. Maar vandaag staan ze op Wacken Open Air, het grootste heavy metal festival ter wereld. Hun verhaal is er een van doorzetten, teleurgesteld worden, en blijven doorzetten, omdat je nu eenmaal leuk vindt wat je doet.

2 augustus 2013, Steven Verhelst
Steven Verhelst

Ik ben Steven Verhelst. Maar Steven Verhelst is niet altijd ik.
   Vandaag kreeg ik een e-mail uit Amerika van kunst en cultuur co-ordinatrice van een of andere universiteit. Een ensemble zou morgen een compositie van mij spelen, en ze wilden graag mijn geboortejaar hebben - god weet waar ze dat voor nodig hadden. Die co-ordinatrice was een beetje in de war. Ik ben een schrijver en wetenschapper, schreef ik terug. Geen componist.
   Ze verwarden mij met een Belgische Steven Verhelst, die wel componist is.
   Verder bestaat er nog een Steven Verhelst in Italië (tandarts) en eentje in Amerika (priester). Met hen ben ik gelukkig nog niet verward.

1 augustus 2013, Steven Verhelst

Archief 2013


Boarded up


December 2013

November 2013

Oktober 2013

September 2013

Augustus 2013

Juli 2013

Juni 2013

Mei 2013

April 2013

Maart 2013

Februari 2013

Januari 2013



Archief 2012

Archief 2011

Archief 2010

Archief 2009

Archief 2008

Archief 2007



www.stevenverhelst.nl


Want zelfs de raarste wereld dient beschreven te worden