Spelen
De speeltuinen in Leuven zijn weer open. Nou ja, sommige dan.
Nadat ik mijn zoontje naar de kinderopvang heb gebracht -
al hardlopend met een fietskar omgebouwd tot hardloopkar - ren ik met
mijn dochter, die pas volgende week weer naar school mag, langs
verschillende speeltuinen in de buitenwijk waar wij wonen. Twee zijn er
gelukkig open. Dochter blij, dus ik ook blij. En ik moest even
uitblazen na een ongeplande detour bij verschillende speelplaatsen die
nog met plastic lint afgezet waren.
De linten rond verschillende speelplaatsen deden mij
trouwens denken aan het verhaal 'ogen vol zand', het titelverhaal van
mijn nooit verschenen verhalenbundel met dezelfde titel, waarin een
dode peuter werd gevonden in de buurt van een speeltuin - een ruwe
versie verscheen ooit in literair tijdschrift Passionate. Het was mijn
tweede literaire publicatie. Begin twintig was ik, en als een kind zo
blij. Mijn speelplaats van het papier; alleen daar voelde ik me
vrij,
27 mei 2020,
Steven Verhelst
Mondmasker
Ik heb de afgelopen maanden nog een enkele keer een mondmasker gedragen
en vandaag opeens twee keer. Eerst bij het brengen van mijn zoontje
naar de kinderopvang. Ja, hij mag weer - halleluja. Daarna tijdens het
toezichthouden bij het examen van mijn vak Informatieve en
Communicatieve Vaardigheden 1, aan de KU Leuven. Vanwege de maatregelen
rondom social distancing, werd het in acht verschillende auditoria
gehouden, een ervan provisorisch ingericht in de Alma (het Vlaamse
woord voor het Nederlandse mensa). Een enkeling deed het mondmasker
tijdens het maken van de meerkeuzevragen omlaag. Of ze het benauwd
hadden vanwege het mondmasker of vanwege de vragen, laat ik even in het
midden.
25 mei 2020,
Steven Verhelst
De dood
Ik hoorde net dat een oud-collega, die in dezelfde periode als ik zijn
promotieonderzoek deed aan de universiteit Leiden, afgelopen nacht is
overleden aan kanker.
Weg uit het leven.
En ik ben er nog.
Hoe kan dat?
De dood heeft geen namenlijst, geen plattegrond van de stad. De dood klopt heel toevallig aan je deur.
Wat als hij morgen op mijn stoep verschijnt?
20 mei 2020,
Steven Verhelst
Eindeloos
De dagen van thuiswerken gaan traag voorbij, en het einde is nog niet in zicht.
Ik zit erop te wachten, als op de klodder ketchup die maar
niet de fles uit gulpt, hoe hard je ook op de bodem slaat.
Misschien is dat maar goed ook. Want als het leven een knijpfles
zou zijn, was ie waarschijnlijk binnen de kortste keren leeg.
15 mei 2020,
Steven Verhelst
Roy
Ik las in de krant dat Roy Horn, bekend van het illusionistenduo
Siegfried & Roy, in Las Vegas aan de gevolgen van het coronavirus
is overleden. Ze waren beroemd om hun show met wilde dieren,
waaronder een witte tijger. Roy trad al jaren niet meer op, sinds
hij in 2003 tijdens een optreden door een van de dieren was aangevallen.
Siegfried & Roy gingen ooit naar Las Vegas en kregen te horen dat "illusionisme in Vegas nooit zou werken."
Jarenlang waren ze de best betaalde act in Vegas, en naast
Elvis en Sinatra is er waarschijnlijk niemand die zo'n invloed heeft
gehad op het entertainment in Sin City.
Ik ben regelmatig in Vegas geweest, maar dat was al na
2003. David Copperfield heb ik wel gezien, maar nooit Siefried
& Roy.
Er is in Casino-Hotel The Mirage een "secret garden"
(helemaal niet zo geheim) waar een witte tijger te bewonderen is.
Misschien ga ik er een volgende keer als ik in Las Vegas ben, tussen
mijn avonturen aan de pokertafels door, wel eens heen.
9 mei 2020,
Steven Verhelst
Herdenken
Op 8 mei 1945 eindigde de Tweede Wereldoorlog. In Nederland was de
bevrijding op 5 mei, en elk jaar wordt daar bij stilgestaan. In
Vlaanderen gaat de dag die het einde van de Tweede Wereldoorlog
markeert elk jaar geruisloos voorbij.
Op 11 november is het hier wapenstilstand - het einde van
de Eerste Wereldoorlog, en dan worden slachtoffers van alle oorlogen
herdacht.
Er zijn in de historie van de mensheid zoveel oorlogen
geweest, dat je kunt blijven herdenken. Op welke dag je het gebeurt,
doet eigenlijk niet ter zaken. Maar hoopvol ben ik niet. De dag dat
oorlog van de aardbol zal verdwijnen, is waarschijnlijk de dag dat de
mens van de aardbol zal verdwijnen.
8 mei 2020,
Steven Verhelst
Einde der tijden - of herstart?
Ik stond bij de supermarkt in de rij - buiten. Vanwege het coronavirus
wordt er slechts een beperkt aantal klanten binnen gelaten en de rest
moet buiten wachten.
Dit gaat wel een half uur duren, dacht ik.
De lucht zag grijs, en er vielen dikke druppels naar
beneden. Ik ging dicht langs de muur staan om tegen de regen te
schuilen.
Niet veel later brak de zon door, maar het bleef regenen. Een regenboog verscheen aan de hemel.
In mijn gedachte ging rond: was dit een gelofte van god, die aan
de mensheid wilde zeggen: slechts één keer stuur ik
jullie een corona-pandemie en daarna zal ik dit nooit meer doen? Of heb
ik als kind iets te vaak de kinderbijbelschool bezocht?
2 mei 2020,
Steven Verhelst
